inne książki - wydawnictwo ALEKSANDER

NOWOŚĆ * NOWOŚĆ * NOWOŚĆ * NOWOŚĆ * NOWOŚĆ * NOWOŚĆ

Księga o Serocku
Niezatarte historie









Sylvio Gutkowski
Księga o Serocku. Niezatarte historie
Pułtusk, Serock 2016
cena - 46 zł

Chcesz kupić tą książkę - napisz

Fragment wstępu autorstwa Sylvio Gutkowskiego

Jestem ogromnie wzruszony i mam wielką satysfakcję z możliwości pisania wstępu do polskiej wersji językowej książki o Serocku. Pod koniec 2010 roku opublikowana została w Buenos Aires, w Argentynie, niniejsza książka w kastylijskiej wersji językowej, a potem pojawiła się w Stanach Zjednoczonych w języku angielskim.
To oznacza, że już istnieją cztery języki, w których można przeczytać o historii polskich Żydów z Serocka, są to: hebrajski, jidysz, kastylijski i angielski.
Wydaje mi się bardzo ważne, żeby ten tekst pojawił się w języku polskim. Będzie to zatem piąty język, w którym będzie można przeczytać tę książkę. Tym samym stanie się ona dostępna dla polskich czytelników, zainteresowanych poszerzeniem swojej wiedzy o złożonych relacjach polsko – żydowskich.
Wydaje mi się także istotnym, aby przyczynić się do działalności tak doniosłej, jaką jest odzyskiwanie historii i świadectw niektórych Żydów z Serocka, którym udało się wyemigrować przed II wojną światową w latach 30. i tych, którzy przeżyli tę wojnę w Europie.
Uważam też, że niniejszy tekst może stać się istotnym źródłem wiedzy dla badaczy, a także i dla zwykłych ludzi w Polsce. Chodzi mianowicie o możliwość poznania i zrozumienia życia ludności, która stanowiła 10% mieszkańców kraju i 50% mieszkańców Serocka, aż do pierwszych dni inwazji na Polskę ze strony nazistowskich Niemiec.
W 2010 roku, wraz z Helen Gutkowski, historyczką argentyńską i córką Serocczan, rozpoczęliśmy kontakt z historykiem Sławomirem Jakubczakiem i jego córką Aleksandrą, pochodzącymi z Serocka, tak samo jak mój ojciec Joel i moi dziadkowie – Szulem Gutkowski i Sura Chana Lewiner.
Wraz z Jakubczakami minęło nam już pięć owocnych lat, w czasie których krok po kroku budowaliśmy most przyjaźni i współpracy. Doprowadziło nas to do tłumaczenia tej książki z kastylijskiego na polski, czego podjęła się Aleksandra.
Mowa tu także o zrozumieniu ducha „dzieci” Serocka, tych którzy urodzili się po wojnie i żyli latami pod rządami komunizmu w Polsce. Dowiedziałem się, że w szkołach pomija się nauczanie o Zagładzie Żydów, a wielu młodych ludzi nie ma możliwości dowiedzenia się o istocie życia społeczności żydowskich w Polsce.
Uznałem, że ważna jest dla mnie nauka języka polskiego w związku z tym projektem. Dowiedziałem się, jak brzmi polski hymn. Jego pierwszy wers, to słowa „Jeszcze Polska nie zginęła”. Hymn Izraela, zwany „Ha – Tikwa” (hebr. „Nadzieja”) także powtarza:
„Dopóki w naszych dusz głębinie,
Serce żydowskie żywo bije,
Oko ku wschodowi się obraca,
I do Syjonu wciąż powraca.

Nadzieja nasza nie zginie,
Wszak dwa tysiące lat przetrwała,
Być narodem wolnym w swojej krainie,
W kraju Syjonu i Jerozolimy”
(tłum. z hebr. Szoszana Raczyńska)

Z kolei pierwszy wers hymnu Argentyny brzmi: „Słyszcie śmiertelni, święty krzyk:

Wolność! Wolność! Wolność!”

Zauważyłem, że te hymny mają w zasadzie wiele punktów wspólnych. To przede wszystkim nadzieja, że można żyć w wolności. Ta wolność jest esencją samego życia. Z tą wolnością my wszyscy możemy się identyfikować.
Uważam, że to, co mnie dogłębnie łączy z moimi polskimi przyjaciółmi, to wrodzone we mnie, jako Argentyńczyku i Izraelczyku zarazem, pragnienie wolności i odzyskanie historii naszych przodków, oparte na prawdzie historycznej i na spotkaniu z drugim człowiekiem.

Przez osiem wieków Żydzi, którzy żyli w Polsce, tworzyli tu swoją kulturę. Z tych ziemi wyrośli najwięksi myśliciele, którzy przewodzili szkołom talmudycznym, jesziwom, dynastiom chasydzkim, Haskali, ruchom politycznym, mającym swoje przedstawicielstwo w Sejmie, nie zapominając o ruchu syjonistycznym, który przyczynił się do stworzenia Państwa Izrael. Należy także pamiętać o tym, że Żydzi walczyli wraz z Polakami o niepodległość Polski pod sztandarem Piłsudskiego w 1918 roku i o tym, że tacy pisarze, jak Izaak Beszewis Singer, który otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, byli równocześnie Polakami. Celem nazizmu było wykorzenienie narodu żydowskiego z Polski w szczególności i w Europie w ogóle. Cel ten został osiągnięty tylko częściowo. Ocalali Żydzi zajęli się przekazaniem tej nadal żyjącej w nich części. A my, wraz z tą książką, przejmujemy odpowiedzialność za kontynuowanie ich dzieła. Teraz robimy to w Serocku, w siedemdziesiąt pięć lat po wydarzeniach.